“TINAWAG AKONG ‘KABIT’ SA HARAP NG LAHAT SA BIRTHDAY PARTY — HANGGANG SA MAY ISANG MATANDANG BABAENG TUMAYO AT ISINIWALAT ANG KATOTOHANAN.”
Ako si Janelle Ramos, 25 anyos — isang simpleng call center agent na namumuhay nang tahimik. Wala akong bisyo. Wala akong gulo. At higit sa lahat — hindi ako kailanman naging kabit.
Pero isang gabi, sa birthday party ng lalaking minahal ko, halos gumuho ang buong mundo ko.
Nakilala ko si Marco, 30 anyos — mabait, maalaga, at laging sinasabi sa akin:
“Wala na akong iba. Ikaw lang.”
Naniniwala ako.
Minahal ko siya ng buo.
Hanggang sa inimbita niya ako sa birthday party niya sa isang malaking bahay.
Sabi niya:
“Ito na ang araw na makilala ka ng pamilya ko.”
ANG GABING AKALA KO MASAYA
Simple lang ang suot ko — puting bestida, konting pulbos.
Hindi ako sosyal.
Pero malinis at totoo.
Pagpasok ko sa venue, ramdam ko agad ang mga matang mapanghusga.
Bulungan:
“Sino ‘yan?”
“Friend lang kaya?”
“Mukhang hindi bagay…”
Hinahanap ko si Marco.
Hanggang sa may isang babaeng lumapit sa akin — naka-red gown, matapang ang lakad.
“Ano ‘to?” sigaw niya.
“Bakit may kabit dito?!”
Natahimik ang buong party.
Lahat ng mata, nasa akin.
Nanlamig ang katawan ko.
“Kabit?”
“Ano’ng sinasabi mo?”
Sumigaw siya:
“Itong babaeng ‘to ang sumira sa relasyon namin! Ako ang girlfriend ni Marco sa loob ng tatlong taon!”
Ang mga tao nagbulungan.
May tumawa.
May kumuha ng video.
At doon ako halos maiyak sa hiya.
ANG PAGPASOK NG MATANDANG BABAENG WALANG INAASAHAN
Habang lahat ay nakatingin sa akin na parang may kasalanan akong hindi ko ginawa…
may isang tinig na malakas pero nanginginig ang tumawid sa buong sala.
“TAMA NA.”
Isang matandang babae ang tumayo mula sa sofa.
Siya si Doña Teresa, ang lola ni Marco.
Lumapit siya sa gitna — hawak ang isang envelope.
At sinabi niya…
“KAYONG DALAWA… UMUPO KAYO.”
Tahimik ang buong lugar.
ANG KATOTOHANANG NAKATAGO SA LOOB NG TAON
Tumingin siya sa babae naka-red gown.
“Ikaw… alam mong hindi ikaw ang girlfriend.”
Tumingin siya kay Marco.
“At ikaw… alam mong matagal mo nang tinatago ang totoo.”
Nanlaki ang mata ko.
Binuksan niya ang envelope at naglabas ng mga larawan.
“Si Janelle… ang legal na nobya.”
Tumigil ang mundo.
Parang nawalan ng hangin ang lahat.
May inilabas siyang civil wedding document.
“Dalawang taon na silang kasal.”
Nanginginig ang kamay ko.
“Lola… anong ibig sabihin nito?”
Tumingin siya sa akin.
“Anak… ikaw ang pinili niya. Pero siya… natakot.”
ANG PAG-AMIN NI MARCO
Lumingon sa akin si Marco na parang batang nahuling nagsinungaling.
“Pasensya ka na…
Natakot lang ako na husgahan ka nila dahil simple ka.
Kaya sinabi ko na lang sa lahat… single pa ako.”
Tulo ang luha ko.
Hindi ako kabit.
Ako ang asawa.
Pero ako ang tinawag na kabit.
ANG DESISYONG HINDI NILA INAASAHAN
Tahimik akong lumapit sa kanya.
Hinawakan ko ang singsing sa daliri ko.
At marahang hinubad.
Inilagay ko sa palad niya.
“At dahil diyan… hindi mo ako deserve.”
Tahimik ang buong venue.
Lumapit si Doña Teresa at hinawakan ang kamay ko.
“Anak… ikaw ang kauna-unahang babaeng pinagtanggol ako kahit hindi mo ako kilala.
Huwag mong sayangin ang puso mo sa lalaking duwag.”
Lumabas ako ng party na hawak ang dignidad ko.
ARAL NG KWENTO
Hindi lahat ng tinatawag na kabit ay masama.
At hindi lahat ng lalaking nagsasabing mahal ka… ay handang ipaglaban ka.
Minsan, hindi ikaw ang mali…
Nasa maling tao ka lang.
